Kancelaria w domu i podatek od nieruchomości

Jestem przedsiębiorcą i prowadzę kancelarię radcy prawnego. Planuję przenieść ją do domu. Przeznaczę na ten cel jeden z pokoi. Jednakże pomieszczenie to nie zostanie wyodrębnione od pozostałej części domu. Po zakończeniu godzin pracy będzie ono nadal służyło celom mieszkalnym. Nadmieniam, iż w głównej mierze obsługuję podmioty gospodarcze i spotkania z nimi odbywają się w ich siedzibach. W związku z czym w domu będę wykonywał głównie czynności biurowe. Jaką stawką podatku od nieruchomości należy opodatkować to pomieszczenie?

Za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uznać należy grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Nie dotyczy to budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów pod jeziorami i zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

W świetle powyższego już sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę budynku, budowli bądź gruntu skutkuje tym, że są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednakże ustawodawca wyraźnie wyłączył spod tego zakresu budynki mieszkalne. Oznacza to, że pomimo iż są one w posiadaniu przedsiębiorcy, to należy opodatkować je stawkami właściwymi dla budynków mieszkalnych. Stawka najwyższa ma zastosowanie wyłącznie, gdy są one zajęte na wykonywanie działalności gospodarczej.

Pod pojęciem "zajęcia na działalność gospodarczą" rozumieć należy wykorzystanie budynku bądź jego części na działalność gospodarczą z całkowitym wyłączeniem funkcji mieszkalnej. Tym samym, jeżeli pomieszczenie nie zatraca swojej funkcji pierwotnej, nie można zastosować stawki najwyższej.

Reasumując, ta część domu, która będzie wykorzystywana przez Czytelnika na działalność gospodarczą i która jednocześnie będzie służyć celom mieszkalnym, będzie opodatkowana stawką podatku od nieruchomości właściwą dla budynków mieszkalnych. Brak jest bowiem podstaw, aby w takim przypadku stosować stawkę maksymalną. Potwierdzenie tego stanowiska można odnaleźć w orzecznictwie sądowym i interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacji Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 3 lutego 2015 r., nr DFP-Fn-VI.310.1.2015, w której rozpatrywany był przypadek podobny do zaprezentowanego przez Czytelnika.