Korekta zeznania po otrzymaniu nadpłaty

W PIT-37 za 2013 r., który złożyłem w styczniu 2014 r., wykazałem nadpłatę podatku dochodowego. Urząd skarbowy zwrócił mi tę kwotę. Kilka dni temu otrzymałem jednak jeszcze jeden PIT-11 za 2013 r., którego nie uwzględniłem w złożonym zeznaniu. Sporządziłem jeszcze raz rozliczenie. Wynika z niego, że powinienem otrzymać mniejszą nadpłatę. Czy muszę skorygować zeznanie i dopłacić podatek z odsetkami?

TAK. PIT, w którym podatnik nie uwzględnił wszystkich swoich dochodów za dany rok, należy poprawić. Uchybienia związane z niewłaściwym sporządzeniem rozliczenia są eliminowane w trybie korekty. Trzeba w związku z tym złożyć zeznanie korygujące i pismo wyjaśniające przyczyny naniesienia poprawek.

Zeznanie korygujące to ponownie wypełniona wersja rozliczenia. Podaje się w nim zmienione dane lub wartości oraz zakreśla rubrykę "korekta zeznania". Nie wolno zapomnieć o załącznikach. Jeżeli zeznanie musi być złożone z załącznikami, należy je sporządzić niezależnie od tego, czy zostały w nich wprowadzone zmiany, czy nie.

Trzeba ponadto przygotować pisemne uzasadnienie przyczyn dokonania korekty. Nie ma urzędowego wzoru takiego pisma. Wiele urzędów skarbowych udostępnia opracowany we własnym zakresie druk wyjaśnienia - w swoich siedzibach oraz na stronach internetowych. Uzasadnienie można jednak przygotować samodzielnie. Ważne, aby wyjaśnić w nim, które elementy rozliczenia zostały zmienione, w jakim zakresie i dlaczego.

Druk uzasadnienia przyczyn składania korekty można pobrać ze strony internetowej naszego Wydawnictwa: www.druki.gofin.pl.

W sytuacji przedstawionej w pytaniu poza korektą zeznania trzeba również wywiązać się ze zobowiązań pieniężnych wobec fiskusa. Podatnik wykazał w pierwotnym rozliczeniu nadpłatę w wysokości wyższej od należnej, a urząd skarbowy mu ją zwrócił. Kwota niesłusznie otrzymana traktowana jest na równi z zaległością podatkową. Stanowi o tym art. 52 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). W drodze wyjątku nadpłata nienależnie zwrócona nie jest zaległością podatkową, jeżeli zwrot nastąpił po skorygowaniu zeznania w czasie czynności sprawdzających. W opisywanym przypadku nie mamy jednak do czynienia z taką sytuacją. Oznacza to, że podatnik musi oddać różnicę między nadpłatą wynikającą z pierwotnego zeznania a nadpłatą należną po korekcie rozliczenia, uwzględniając odsetki za zwłokę. Nalicza się je za okres: od dnia, w którym urząd skarbowy zwrócił nadpłatę wykazaną w pierwotnym zeznaniu, do dnia wpłaty równowartości nienależnie otrzymanej kwoty (włącznie z tym dniem).

W kontekście naliczania odsetek istotne jest, w jakiej formie podatnik otrzymał nadwyżkę podatku. Od tego zależy bowiem określenie dnia zwrotu nadpłaty. Są trzy możliwości: przelew na konto, przekaz pocztowy, wypłata gotówki w kasie urzędu skarbowego lub banku zajmującego się jego obsługą kasową. W pierwszym przypadku za dzień zwrotu nadpłaty uważa się dzień obciążenia rachunku bankowego urzędu skarbowego na podstawie polecenia przelewu. W drugim przypadku jest to dzień nadania przekazu pocztowego. W ostatnim - dzień wypłacenia kwoty nadpłaty lub postawienia jej do dyspozycji podatnika w kasie.