Wzór uzasadnienia przyczyn korekty deklaracji

Podatnik ponosi odpowiedzialność za prawidłowe i terminowe złożenie deklaracji VAT oraz za wpłatę zobowiązania podatkowego. Jeżeli podatnik popełni błąd w deklaracji, powinien ją skorygować. Dopóki takiej korekty nie złoży, deklaracja korzysta z domniemania prawdziwości. Jeżeli organ podatkowy będzie miał wątpliwości co do prawidłowości rozliczeń dokonanych przez podatnika, wyjaśnia je w ramach czynności sprawdzających, bądź też w drodze postępowania kontrolnego.

1. Korekta dokonywana przez organ podatkowy

Nie w każdym przypadku korekty deklaracji dokonuje podatnik. Zdarza się bowiem, że niektóre błędy poprawiane są "z urzędu" – przez organ podatkowy, który stwierdzi błąd podczas weryfikacji złożonej przez podatnika deklaracji. Na podstawie art. 274 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), w razie stwierdzenia, że złożona przez podatnika (płatnika czy inkasenta) deklaracja zawiera błędy rachunkowe i inne oczywiste omyłki, bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, sam organ podatkowy deklarację tę powinien skorygować dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień.

Korekta dokonywana jest przez organ podatkowy wyłącznie w przypadku, gdy zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty zwrotu podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza kwoty 1.000 zł.

Przykład

W deklaracji VAT-7 za luty 2014 r. złożonej w dniu 18 marca 2014 r. podatnik błędnie podsumował podatek należny, przez co zaniżył w pozycji 36 kwotę zobowiązania o 168 zł. Organ podatkowy, który weryfikował deklarację powinien poprawić ww. błąd w ramach czynności sprawdzających.

Jeżeli organ podatkowy skoryguje deklarację złożoną przez podatnika, ma on obowiązek uwierzytelnienia kopii tej deklaracji i doręczenia jej podatnikowi wraz z informacją o związanej z korektą zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku lub wysokości straty, bądź informacją o braku takich zmian.

Nie zawsze taka korekta jest ostateczna. Podatnik, który otrzymał informację o korekcie dokonanej przez organ podatkowy, ma możliwość w terminie 14 dni od jej otrzymania złożyć sprzeciw do organu, który dokonał korekty.

Forma sprzeciwu nie została określona przepisami, w związku z czym istnieje w tym zakresie dowolność. Pamiętać jednak należy, aby zamieścić w nim wszystkie dane pozwalające na identyfikację podatnika i deklaracji, której sprzeciw dotyczy.

Jeżeli w terminie ustawowym podatnik nie wniesie sprzeciwu, uznać należy, iż korekta deklaracji wywołuje takie same skutki jak w przypadku, gdyby została złożona przez samego podatnika.

2. Zasady korygowania deklaracji przez podatnika – wyjaśnienie przyczyn złożenia korekty

Skorygowanie deklaracji przez podatnika następuje poprzez złożenie deklaracji korygującej. W praktyce korekta deklaracji polega na ponownym wypełnieniu jej druku i oznaczeniu, że jest to deklaracja korygująca. Wraz z tą deklaracją podatnik musi złożyć pisemne wyjaśnienie przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

W piśmie wyjaśniającym przyczyny złożenia korekty powinny się znaleźć takie elementy, jak: data i miejsce sporządzenia pisma, dane podatnika, wskazanie naczelnika urzędu skarbowego, do którego pismo jest adresowane, a także wskazanie korygowanej deklaracji (za jaki okres podatnik koryguje deklarację) oraz podpis podatnika. Ponadto podatnik musi w sposób zrozumiały i możliwie wyczerpujący wyjaśnić, jaka jest przyczyna złożenia korekty deklaracji.

W wielu przypadkach urzędy skarbowe wychodząc naprzeciw oczekiwaniom podatników opracowały gotowy formularz wyjaśnień do korekty deklaracji (ORD-ZU), który ma ułatwić prawidłowe i kompletne wyjaśnienie przyczyn złożenia korekty deklaracji i jednocześnie usprawnić pracę urzędnikom. Aktywny wzór takiego formularza odnajdą Państwo na naszej stronie internetowej www.druki.gofin.pl.

Uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. Prawo to jednak przysługuje nadal po zakończeniu kontroli podatkowej lub postępowania – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego. Oznacza to, że podatnik, u którego organ podatkowy przeprowadza kontrolę podatkową, nie może złożyć skutecznej korekty deklaracji, za kontrolowany okres. Za inne okresy rozliczeniowe ma prawo do korekty na ogólnych zasadach.

Dobrowolne skorygowanie deklaracji przez podatnika jest związane z możliwością zapłaty niższych odsetek za zwłokę. Zgodnie z art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej stawka odsetek za zwłokę, jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o NBP, i 2% z tym, że stawka ta nie może być niższa niż 8%. Z kolei, w myśl art. 56 § 1a Ordynacji podatkowej podatnik ma prawo do uiszczenia obniżonych odsetek – wynoszących 75% stawki, o której mowa powyżej, o ile spełni następujące warunki:

złoży prawnie skuteczną korektę deklaracji wraz z uzasadnieniem przyczyn jej złożenia,
uiści całą zaległość podatkową w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty deklaracji,
nie wystąpią okoliczności wyłączające naliczanie odsetek za zwłokę na tych preferencyjnych zasadach.

Warto pamiętać, że zapłata obniżonych odsetek nie jest możliwa wówczas, gdy podatnik złoży korektę deklaracji po doręczeniu mu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia postępowania kontrolnego, czy podatkowego, a jeśli takiego zawiadomienia nie stosuje się – gdy korekta zostanie złożona po kontroli, a także wówczas, gdy skorygowanie deklaracji ma miejsce w wyniku czynności sprawdzających.

Poniżej przedstawiamy przykładowo wypełniony druk ORD-ZU.