Gazeta Podatkowa nr 73 (2261) z dnia 11.09.2025
Nie ma akcyzy od fikcyjnych transakcji
Artykuł 7 dyrektywy Rady 2008/118/WE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym, przewidującym, w ich interpretacji dokonanej przez organy krajowe, wymagalność podatku akcyzowego na podstawie fikcyjnej dostawy wyrobów akcyzowych wykazanych na fałszywych fakturach. Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 9 lipca 2025 r., w sprawie T-534/24.
Sprawa, którą zajmował się TSUE, dotyczyła chorwackiej firmy, która prowadziła działalność w zakresie wycinki drzew i usług pomocniczych w sektorze leśnictwa. W następstwie kontroli podatkowej w tej firmie zakwestionowano jej prawo do odliczenia VAT w okresie od 1 października 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. z faktur dokumentujących nabycie produktów ropopochodnych, które okazały się fałszywe. Stwierdzono, że w okresie objętym kontrolą 36 faktur na zakup paliwa wystawionych w 2016 r. i w 2017 r., które ona przedstawiła, było fałszywych i że te dostawy nie miały miejsca. Dlatego też organy celne uznały, że firma dopuściła się nadużycia prawa w związku z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, a mianowicie produktów ropopochodnych. W konsekwencji organ celny określił wysokość podatku akcyzowego od produktów energetycznych należnego od firmy. Sprawa ostatecznie trafiła do Sądu, który postanowił wystąpić do TSUE z pytaniem prejudycjalnym, czy art. 7 i art. 8 dyrektywy 2008/118 należy interpretować w ten sposób, że jest z nimi sprzeczna krajowa praktyka (i ustawodawstwo) przewidująca powstanie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od produktów energetycznych, w przypadku gdy wyroby akcyzowe nie zostały wprowadzone do obrotu, a zobowiązanie podatkowe w akcyzie zostało określone w odniesieniu do wyrobów wykazanych na sfałszowanych fakturach zakupu produktów energetycznych, które to faktury właśnie dlatego, że zostały sfałszowane, nie dają prawa do odliczenia VAT, ponieważ chodzi o fikcyjne dostawy produktów energetycznych.
Jak wyjaśnił TSUE, art. 7 ust. 2 dyrektywy 2008/118 wymienia cztery przypadki "dopuszczenia do konsumpcji" wyrobu akcyzowego. Zaś z brzmienia tego przepisu wynika, że te przypadki stanowią wyczerpujące wyliczenie. Poza tymi przypadkami nie można więc uznać, że taki wyrób został dopuszczony do konsumpcji.
Trybunał przypomniał, że państwa członkowskie mają uzasadniony interes w podejmowaniu odpowiednich kroków w celu ochrony swych interesów finansowych i że zwalczanie oszustw podatkowych, unikanie opodatkowania i ewentualnych nadużyć jest celem realizowanym przez dyrektywę 2008/118. Niemniej jednak państwa członkowskie nie mogą wykonywać swoich uprawnień regulacyjnych do przyjmowania środków z naruszeniem przepisów dyrektywy 2008/118.
W tym kontekście, jak wskazał TSUE, organ chorwacki twierdzi, że przepisy art. 124 i art. 125 chorwackiej ustawy o podatku akcyzowym mają na celu zapobieganie wykorzystywaniu produktów energetycznych uzyskanych niezgodnie z prawem. W odniesieniu do tego argumentu Trybunał jedynie podkreślił, że opodatkowanie, do którego odnosi się pytanie prejudycjalne sądu odsyłającego, nie dotyczyło produktów energetycznych uzyskanych niezgodnie z prawem.
www.PoradyPodatkowe.pl - Podatek akcyzowy:
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.PodatekAkcyzowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
GOFIN PODPOWIADA
Kompleksowe opracowania tematyczne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||