Wydatki na zakup aparatu fotograficznego

Dotychczas byłam zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Pod koniec lipca 2015 r. rozpoczęłam prowadzenie własnej jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. W celu przygotowania profesjonalnych ofert sprzedaży i najmu zakupiłam cyfrowy aparat fotograficzny o wartości netto 3.870 zł wraz z osprzętem (m.in. obiektywami). Czy wydatkiem na jego zakup będę mogła w swojej firmie obciążyć koszty uzyskania przychodów jednorazowo?

TAK. Czytelniczka wydatek na zakup cyfrowego aparatu fotograficznego będzie mogła ująć w kosztach podatkowych jednorazowo - ale w zależności od tego, czy uzna go za środek trwały, czy wyposażenie - nastąpi to w drodze jednorazowej amortyzacji bądź bezpośredniego obciążenia kosztów.

W sytuacji opisanej w pytaniu niewątpliwie należy uznać, że wydatek na zakup aparatu fotograficznego wykazuje związek z prowadzoną przez Czytelniczkę działalnością i w konsekwencji uzyskiwanymi z niej przychodami. Przygotowanie ofert sprzedaży i najmu nieruchomości wymaga bowiem od pośrednika m.in. sporządzenia dokumentacji zdjęciowej. Ponieważ tego typu wydatek nie został enumeratywnie wyłączony z kosztów podatkowych w art. 23 ust. 1 ustawy o pdof nic nie stoi na przeszkodzie w obciążeniu jego wartością firmowych kosztów podatkowych.

Limit jednorazowej amortyzacji na 2015 r. wynosi 209.000 zł.

Sposób kosztowego rozliczenia takiego wydatku uzależniony jest jednak od tego, czy nabyty w wyniku jego poniesienia sprzęt zostanie zakwalifikowany jako środek trwały, czy też wyposażenie. Ponieważ cena aparatu przekracza kwotę 3.500 zł, gdy Czytelniczka zdecyduje, że będzie używała go w okresie dłuższym niż rok - wówczas zobowiązana będzie zaliczyć aparat fotograficzny do środków trwałych, wprowadzić go do ewidencji środków trwałych, a wydatki poniesione na jego nabycie rozliczać w czasie na zasadach ogólnych i obciążać nimi koszty stopniowo poprzez odpisy amortyzacyjne albo też zamortyzować go jednorazowo w miesiącu wprowadzenia go do ewidencji w ramach preferencji przewidzianych w art. 22k ust. 7-13 ustawy o pdof m.in. dla środków trwałych zaliczonych do grup 3-8 KŚT nabywanych m.in. przez podatników rozpoczynających działalność gospodarczą. Jeśli jednak przewidywany okres jego użytkowania nie będzie przekraczał roku, wówczas ma możliwość uznać go za składnik wyposażenia i bezpośrednio obciążyć jego wartością koszty podatkowe bez konieczności wprowadzania go do ewidencji środków trwałych.