Kurs waluty do przeliczenia importu usług

Do przeliczenia importu usług należy zastosować kurs z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego, czyli generalnie z dnia poprzedzającego dzień wykonania usługi lub dokonania zapłaty. Data wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego czy data wystawienia faktury wewnętrznej przez usługobiorcę nie ma znaczenia.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

We wniosku o interpretację podatnik wskazał, że dokonuje zakupu usług tłumaczeń od kontrahentów zagranicznych, które stanowią import usług. Zdaniem podatnika, w przypadku gdy kwoty stosowane do ustalenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Dla usług stanowiących import usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ich wykonania, a w przypadku gdy przed wykonaniem usługi usługobiorca zapłaci część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania zapłaty.

W związku z tym obowiązek podatkowy w imporcie usług nie zależy od daty wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, a jedynie od daty wykonania usługi lub od daty zapłaty - w zależności, który z tych terminów przypada wcześniej. W konsekwencji do określenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień zapłaty.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko to za nieprawidłowe.

ZDANIEM MINISTRA FINANSÓW:

W wyniku przeprowadzonej analizy Minister Finansów stwierdził, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też dokonał jej zmiany.

Minister Finansów uznał, że art. 31a ust. 2 ustawy o VAT nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, ani faktur wewnętrznych wystawianych przez nabywców usługi. To z kolei oznacza, że kurs, jaki należy zastosować do przeliczenia importu usług, nie jest uzależniony od daty wystawienia tych faktur. Istotny jest tylko termin powstania obowiązku podatkowego. Ponieważ dla większości usług nabywanych od kontrahentów zagranicznych obowiązek ten powstaje w dniu wykonania usługi lub dokonania zapłaty (w zależności, który z tych terminów przypada wcześniej), to do przeliczenia na złote wartości zakupionej usługi należy zastosować generalnie kurs z dnia poprzedzającego dzień wykonania usługi lub dokonania zapłaty. W związku z tym stanowisko podatnika, że przepis art. 31a ust. 2 ustawy o VAT nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, a odnosi się do faktur innych niż faktury wewnętrzne wystawianych przez polskiego podatnika i w konsekwencji do określenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień zapłaty, Minister Finansów uznał za prawidłowe.

(interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2013 r., nr PT8/033/324/1034/WCX/13/RD-125816)

Komentarz redakcji

Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej zasadniczo stosuje się średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego (art. 31a ust. 1 ustawy o VAT). Od 1 stycznia 2013 r. można stosować też odpowiedni kurs Europejskiego Banku Centralnego opublikowany na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli jednak faktura jest wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego, to zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o VAT przeliczenia dokonuje się według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego (odpowiedniego kursu EBC) poprzedzającego dzień wystawienia faktury. W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2013 r. te regulacje stosowało się, gdy wystawienie faktury przed dokonaniem transakcji było zgodne z odrębnymi przepisami. Zdaniem Ministerstwa przepis ten nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, ani faktur wewnętrznych wystawianych przez nabywców usługi, w związku z czym zastosowanie w takim przypadku ma art. 31a ust. 1 ustawy o VAT.

Należy pamiętać, że obowiązek wystawiania faktur wewnętrznych dla udokumentowania m.in. importu usług istniał do 31 grudnia 2012 r. Z kolei w 2013 r. wystawianie takich faktur było dobrowolne, a od 1 stycznia 2014 r. przepisy w ogóle nie odnoszą się do takich dokumentów. Import usług można zatem dokumentować dowolnie, np. wystawiając dokument księgowy.